
Stałeś się dumnym opiekunem psa. Teraz przed Tobą długa droga, bo właśnie wziąłeś na siebie odpowiedzialność za jego życie, zdrowie, ale też za jego wychowanie i dobre maniery. Nie, nie będziemy tutaj uczyć Twojego psa sztuczek (choć to bardzo dobra forma ćwiczenia psiego mózgu), ale zwrócimy uwagę, jak w niektórych sytuacjach powinien zachowywać się Twój pies. Po pierwsze, aby wszystkim żyło się lepiej. Po drugie, żebyś nie musiał wstydzić się za siebie i swojego czworonoga. Po trzecie, by ograniczyć jego stres do minimum.
Psi savoir vivre W DOMU:
Jeśli pozwalasz psu wchodzić na łóżko lub siedzieć na kanapie, OK, ale naucz go, że wolno mu to robić tylko na komendę. Pies powinien czekać na pozwolenie. Dla Ciebie to nie ma znaczenia i pozwalasz mu bezwarunkowo. Tak, Ty tak, ale kiedy idziesz ze swoim psem do obcego domu, jego gospodarz może sobie tego nie życzyć. Unikniesz niekomfortowej sytuacji, jeśli pies nie właduje się bez pozwolenia na cudzy fotel czy kanapę. A psu, który nie zrozumie dlaczego tym razem mu nie wolno, oszczędzisz stresu.
Dobrym pomysłem jest nauczenie psa, aby także do kuchni wchodził jedynie za pozwoleniem. W tym wypadku chodzi przede wszystkim o jego bezpieczeństwo. Kuchnia to trudne miejsce. Łatwo na leżącego psa nadepnąć, potknąć się o niego i poparzyć czymś gorącym, przy okazji robiąc krzywdę także sobie. Do tego pryskający tłuszcz, czasami rozbite szkło i ciekawość psa, który może chwycić coś, czego nie powinien ruszać.

Psi savoir vivre PRZY STOLE:
- psim
Po pierwsze powinieneś nauczyć swojego psa, aby oddawał, bądź zostawiał to, co właśnie ma w pysku. To może uratować mu życie. Czasem na spacerze pies znajdzie coś bardzo dla niego atrakcyjnego, „pachnącego” i postanowi to zjeść. Nigdy na to nie pozwalaj. To może być stare, zepsute, albo celowo naszpikowane trutką jedzenie. W takiej sytuacji Twój pies powinien na komendę oddać Ci zdobycz lub ją po prostu wypluć.
- ludzkim
Pies nie powinien przy stole “żebrać”. Nie ulegaj maślanym psim oczom, nie dawaj smacznych kąsków pod stołem, a najlepiej nie zwracaj na psa uwagi. Ta zasada dotyczy wszystkich domowników, ale także gości, których należy grzecznie, ale stanowczo o to poprosić. Szczególnie odwiedzające Was cudze dzieci! Po kilku próbach wymuszania jedzenia przy stole, pies odpuści, widząc brak reakcji. Nie kombinuj, dając psu do zjedzenia coś niedobrego, np. cytrynę. Nie tędy droga. Za to dobrym rozwiązaniem może okazać się podanie psu jego posiłku w tym samym czasie, kiedy jesz Ty.

Psi savoir vivre NA SPACERZE:
Sprawdź, co lokalne prawo mówi na temat prowadzenia psa na smyczy i w kagańcu. Musisz się temu podporządkować, jeśli nie chcesz narazić się na kłopoty.
Poza tym bardzo ważne jest:
- nauczenie psa chodzenia na luźnej smyczy – to komfort spaceru i dla Ciebie i dla psa,
- wypracowanie umiejętność omijania innych psów,
- przywoływanie psa jeśli biega luzem (musi Cię słuchać!),
- wyuczenie alarmowej komendy STOP – stosuje się ją tak rzadko jak tylko można. To musi być komenda alarmowa, po której pies stanie „dęba” niezależnie od sytuacji w jakiej się znajduje. To może uratować mu życie, a ciebie uchronić przed potencjalnymi problemami,
- oduczenie podbiegania do innych psów, zwłaszcza jeśli Twój biega luzem, a inny jest na smyczy,
- oduczenie podbiegania do innych ludzi i dzieci, mogą się bać lub po prostu sobie tego nie życzyć. Poza tym nigdy nie wiesz, jak zareagują.
- abyś Ty nigdy nie zapewniał nikogo słowami “niech Pan się nie boi, on nikogo nie ugryzł” albo “proszę się nie bać, nic się nie stanie”. To jest tylko zwierzę i nikt nie może zagwarantować, że tym razem coś nie sprowokuje Twojego psa do innego niż zazwyczaj zachowania.
Powinieneś też nauczyć psa, aby nie wchodził na place zabaw i kategorycznie pilnować, aby się tam nie załatwiał.
Psi savoir vivre W TOWARZYSTWIE:
- Nie pozwalaj na skakanie ani na siebie ani na obcych ludzi
- Kiedy przychodzą do Waszego domu goście, nie pozwól, aby pies przejął inicjatywę witania się. Pies powinien grzecznie poczekać, bez zbędnej ekscytacji.
- Jeśli przychodzą do Waszego domu dzieci, dla komfortu wszystkich, choćby nie wiem jak dobrze był wychowany Twój pies, miej sytuację „na oku”. Pies nie powinien bronić zasobów (zabawek, misek), ale dziecko też może okazać się nieprzewidywalne.
- Naucz psa, że nie powinien być nachalny. Nie każdy musi lubić ocierającego się o nogi czy ubrania psa, często zostawiającego sierść, albo psi łeb na swoich kolanach.
- Ty, zabierając psa do obcego domu, powinieneś nauczyć go trzymania się blisko. Pies nie powinien szwendać się, czy biegać po całym mieszkaniu, no chyba, że gospodarz na to pozwoli.
- Naucz swojego psa tolerować dotyk nawet przez obce osoby. Jest to potrzebne przy wizycie gości ale też przy każdym badaniu weterynaryjnym!

Psi savoir vivre W PODRÓŻY:
Dla wielu psów podróż jest stresującym przeżyciem. Jeśli wiesz, że często będziecie podróżować, musisz sprawić, aby było to dla psa pozytywne doznanie.
- Jeśli pies kręci się po samochodzie, ignoruj to. Nie mów do psa, nie zwracaj uwagi. Powinien po pewnym czasie odpuścić.
- Pamiętaj, aby pies w samochodzie był zabezpieczony. Kup specjalną klatkę, w której będzie podróżował, albo przypnij pas do szelek (nigdy do obroży!).
- Spróbuj nauczyć go odpoczynku w czasie podróży.
- Nie zachęcaj do jedzenia, czy gryzienia czegoś podczas jazdy, bo może się to skończyć obowiązkowym praniem tapicerki. 😉
- Jeśli Twój pies podróżuje w bagażniku, nigdy nie dopuszczaj do tego, by wyskakiwał z samochodu, gdy tylko otworzą się drzwi! Naucz go by wchodził i wychodził z samochodu na komendę.
W pociągu pamiętaj o kagańcu! Warto zabrać ulubiony kocyk, na którym pies będzie mógł leżeć podczas podróży. Nie pozwalajmy mu kłaść się w przejściu. To niebezpieczne i dla niego i dla innych pasażerów.
Dużo tych zaleceń? Cóż, decydując się na psa, bierzesz odpowiedzialność za jego zachowanie. Ale czas i wysiłek jaki wspólnie włożycie w szkolenie i wzajemne rozumienie się, zaowocuje piękną, radosną więzią i bezstresowym odnajdywaniem się w każdej sytuacji. A pies będzie dumny, że ma takiego mądrego Pana lub Panią. 😉